Historia Disneya - lata 1960-1969

[jupix]

Lata 60. rozpoczęły się znów cudownie. Disney pracował nad artystyczną częścią Zimowych Igrzysk w 1960 roku w amerykańskim Squaw Valley.
W 1961 premierę miało 101 dalmatyńczyków[1], duży sukces Walta. Zaprezentowana tam nowa animacja (bardziej kreskowa, wręcz komiksowa) została zaakceptowana. Dziś cenimy ten film za genialną postać Cruelli de Mon.
Kolejny pełny metraż roku to Miecz w kamieniu[2] z 1963. Wykreowany nieco w stylu poprzedników, ale bez rewelacji.
Prawdziwym sukcesem okazała się Mary Poppins[3] z 1964. Film dostał 5 Oscarów: dla najlepszej aktorki, za montaż, efekty specjalne, muzykę oraz piosenkę. Był to olbrzymi sukces firmy, także finansowy. Nic więc dziwnego, że powstawały nowe parki rozrywki, większe i mniejsze. Disney stał się jednym z najbogatszych (w ogóle) ludzi siedzących w kinie.
Pasmo tych wszystkich sukcesów przerwała... śmierć Walta w 1966 roku. Zmarł na raka lewego płuca w wyniku palenia papierosów przez całe swoje dorosłe życie. Od tej pory filmy studia oraz parki rozrywki zanotowały drastyczny spadek popularności. Starszy brat Walta, Roy, przejął firmę i natychmiast rozpoczął budowę nowego, jeszcze lepszego Disneylandu. Tym razem na Florydzie.
W 1967 roku premierę miał ostatni film nad którym pracował Walt - Księga Dżungli[4]. Świetny film, nawiązujący do klasyki z poprzednich lat, ze znakomitą animacją i muzyką.
Roy wykupił też prawa do Kubusia Puchatka, dzięki czemu w 1968 wytwórnia otrzymała Oscara za krótki metraż Wietrzny dzień. Rok później znów statuetka za It's tough to be a bird. Uniklany dokument edukacyjny. Na kolejne nagrody w tej kategorii czekamy do dziś.

Podsumujmy: lata 60. zaczęły się świetnie. Dobre pełne metraże, nowe parki rozrywki, znakomita Mary Poppins i... Walt odchodzi. Wytwórnia na następny tak udany okres będzie musiała czekać aż do lat 90. Rozpoczyna się kryzys firmy.

[1] Cruella de Mon
[2] Higitus Figitus
[3] Chim Chim Cher-ee
[4] Pod łapą cały świat, Chcę być jak ty, To mój dom.

Pierwsza wersja notki:

Spoiler:

Lata 60 rozpoczęły się znów cudownie. Disney pracował nad artsystyczną częścią Igrzysk zimowych w 1960 roku.
Film z 1961 roku 101 dalmatńczyków okazał się dużym sukcesem. Zaprezentowana tam nowa animacja (bardziej kreskowa, komiksowa) została zaakceptowana. Dziś cenimy ten film za postać Cruelli i tą jazzującą piosenkę[1].
Kolejny pełnymetraż z 1963 rokuto Miecz w kamieniu[2] Film nieco w stylu poprzedników ale jednak bez rewelacji. Prawdziwym sukcesem okazała się jednak Mary Poppins. Film dostał 5 Oscarów: dla najlepszej aktorki, za montaż, efekty specjalne, muzykę oraz piosenkę[3] Był to olbrzymi sukces firmy. Także finansowy.
Nic wię dziwnego że powstawały nowe parki rozrywki, większe i mniejsze. Disney stał się jednym z najbogatszych w ogóle ludzi siędzących w kinie.Pasmo tych wszystkich sukcesów przerwała... śmierć Walta w 1966 roku. Zmarł na raka lewego płuca. Od tej pory filmy wytwórni, parki zanotowały drastyczny spadek popularności. Starszy brat Walta-Roy przejął firmę i już na dzień dobry rozpoczął budowę nowego, jeszcze lepszego Disneylandu. Tym razem na Florydzie. W 1967 roku premierę miał ostatni film nad którym pracował Walt Księga Dżungli. Świetny film, nawiązujący do klasyki z poprzednich lat. No i ta znana piosenka.[4] Roy wykupił też prawa do Kubusia Puchatka. I tak w 1968 wytwórnia znów dostała Oscara za krótkimetraż za Wietrzny dzień[5]. Rok póżniej znów statuetka za It's tough to be a bird[6] Bardzo rzadki film, edukacyjny. Na następne nagrody w tej kategorii czekamy do dziś.
Podsumujmy: lata 60 zaczęły się świetnie. Dobre pełne metraże, nowe parki rozrywki, znakomiata Mary Poppins i... Walt odchodzi. Wytwórnia na następne takie udane lata będzie musiała czekać do lat 90. A póki zaczyna się kryzys firmy.

[Arcer]

Ten i poprzedni artykuł czyta się znacznie przyjemniej niż wcześniejsze. Niby taka drobna różnica w formie prezentacji przypisów, a jednak daje się to wyraźnie odczuć (na plus). Tylko tak dalej!

[Semmko]

Ten i poprzedni artykuł czyta się znacznie przyjemniej niż wcześniejsze. Niby taka drobna różnica w formie prezentacji przypisów, a jednak daje się to wyraźnie odczuć (na plus). Tylko tak dalej!

To, to ja lubie, to ja rozumiem...
(Cytat pochodzi z filmu „Wojna polsko-ruska”.)


Jupiksie, te notki wyglądają rzeczywiście coraz ciekawiej, ale to nie znaczy, że nie należy poszukiwać nowych, lepszych rozwiązań, dlatego postarałem się powtórzyć coś, co ostatnim razem przyniosło dobre efekty (choć mam wrażenie, że teraz to jednak przekombinowałem... cóż, per aspera ad astra!).

Kilka uwag ogólnych:
1. Przygotuj następnym razem więcej tekstu (może nawet dwa razy więcej), podejrzewam, że duża jego część (niemal jedna trzecia) przejdzie do przypisów.
2. Zasadniczo odnosisz zwycięstwa w potyczkach z gramatyką, więc przerzuć siły na front formatowania tekstu.
3. Cóż, proste niedoskonałości zostały już wytępione i właściwie nie mam się do czego przyczepić (uwzględniając charakter tych notek). Mogę tylko zalecić ciągły wysiłek (wielokrotne sprawdzanie), polegający na odnajdywaniu i naprawianiu błędów, o których się wie, że być ich nie powinno, ale jakie mimo wszystko czasem się pojawiają. Jeśli stosuje się jakąś zasadę (np. forma przypisów), to należy robić to konsekwentnie. Ostatecznie: teraz jest już taki moment, w którym sam powinieneś testować różne pomysły (takie, jakich dawałem przykłady). Jeśli nie zejdziesz z poziomu, na którym już jesteś(my), moja rola polegać będzie wyłącznie na gratulowaniu.


Historia The Walt Disney Company (lata 60.)

Lata 60. rozpoczęły się znów cudownie. Disney pracował nad artystyczną częścią Igrzysk zimowych w 1960 roku[1]. Film z 1961 roku 101 dalmatyńczyków okazał się dużym sukcesem. Zaprezentowana tam nowa animacja[2] została zaakceptowana. Dziś cenimy ten film za postać Cruelli de Mon i (poświęconą jej) jazzującą piosenkę[3]. Kolejny pełnymetraż z 1963 roku to Miecz w kamieniu[4], wykreowany nieco w stylu poprzedników, ale bez rewelacji. Prawdziwym sukcesem okazała się jednak Mary Poppins[5]. Film dostał 5 Oscarów: dla najlepszej aktorki, za montaż, efekty specjalne, muzykę oraz piosenkę[6]. Był to olbrzymi sukces firmy, także finansowy, nic więc dziwnego, że powstawały nowe parki rozrywki, większe i mniejsze. Disney stał się jednym z najbogatszych (w ogóle) ludzi siedzących w kinie. Pasmo tych wszystkich sukcesów przerwała... śmierć Walta w 1966 roku. Zmarł na raka lewego płuca. Od tej pory filmy wytwórni oraz parki zanotowały drastyczny spadek popularności. Starszy brat Walta, Roy, przejął firmę i natychmiast rozpoczął budowę nowego, jeszcze lepszego Disneylandu, tym razem na Florydzie. W 1967 roku premierę miał ostatni film, nad którym pracował Walt, Księga Dżungli, świetny, nawiązujący do klasyki z poprzednich lat, zawierający niezapomnianą ścieżkę dźwiękową[7]. Roy wykupił też prawa do Kubusia Puchatka[8]. Tak oto w 1968 wytwórnia znów dostała Oscara za krótkimetraż Wietrzny dzień[9]. Rok później także przyznano jej statuetkę za It's tough to be a bird[10]. Unikalny film, edukacyjny. Na następne nagrody w tej kategorii czekamy do dziś.

Podsumujmy: lata 60. zaczęły się świetnie. Dobre pełne metraże, nowe parki rozrywki, znakomita Mary Poppins i... Walt odchodzi. Wytwórnia na następny tak udany okres będzie musiała czekać aż do lat 90. Rozpoczyna się kryzys firmy.


______________________________

[1] John Hench, wieloletni współpracownik Disneya, zaprojektował znicz olimpijski na owe igrzyska.
[2] Bardziej kreskowa animacja, nawiązująca do stylu komiksowego (lat 50./60.).
[3] “One Hundred and One Dalmatians”, piosenka Cruella De Vil.
[4] “The Sword in the Stone”, piosenka Higitus Figitus.
[5] Mary Poppins; więcej informacji na temat tej postaci można znaleźć w Internecie – w przypadku tekstów napisanych w języku angielskim, polecam Tłumacz Google.
[6] “Mary Poppins”, piosenka Chim Chim Cheree.
[7] “The Jungle Book”, piosenka Bare Necessities.
[8] Kubuś Puchatek; więcej informacji na temat tej postaci można znaleźć w Internecie.
[9] Kubuś Puchatek (Disney); więcej informacji na temat tej postaci można znaleźć w Internecie – w przypadku tekstów napisanych w języku angielskim, polecam Tłumacz Google.
[10] “It's Tough to Be a Bird”; więcej informacji na temat tego filmu można znaleźć w Internecie – w przypadku tekstów napisanych w języku angielskim, polecam Bing Translator.

[jupix]

Semmko! Zabierasz mi temat! (A tak na serio to jak się robi hiperłączę? )

[Arcer]

Gdy masz jakiś adres, który chcesz podlinkować, do pierwszego członu tagu "url" dodaj znak równości i ten adres. Wygląda to tak:

Kod: Zaznacz cały

[url=http://www.disneypolska.pl]DisneyPolska![/url]

[lis]

Historia The Walt Disney Company (lata 60.)

Lata 60. rozpoczęły się znów cudownie. Disney pracował nad artystyczną częścią Igrzysk zimowych w 1960 roku[1].
Film z 1961 roku 101 dalmatyńczyków okazał się dużym sukcesem. Zaprezentowana tam nowa animacja[2] została zaakceptowana. Dziś cenimy ten film za postać Cruelli de Mon i (poświęconą jej) jazzującą piosenkę[3].
Kolejny pełnymetraż z 1963 roku to Miecz w kamieniu[4], wykreowany nieco w stylu poprzedników, ale bez rewelacji. Prawdziwym sukcesem okazała się jednak Mary Poppins[5]. Film dostał 5 Oscarów: dla najlepszej aktorki, za montaż, efekty specjalne, muzykę oraz piosenkę[6]. Był to olbrzymi sukces firmy, także finansowy, nic więc dziwnego, że powstawały nowe parki rozrywki, większe i mniejsze. Disney stał się jednym z najbogatszych (w ogóle) ludzi siedzących w kinie. Pasmo tych wszystkich sukcesów przerwała... śmierć Walta w 1966 roku. Zmarł na raka lewego płuca. Od tej pory filmy wytwórni oraz parki zanotowały drastyczny spadek popularności. Starszy brat Walta, Roy, przejął firmę i natychmiast rozpoczął budowę nowego, jeszcze lepszego Disneylandu, tym razem na Florydzie. W 1967 roku premierę miał ostatni film, nad którym pracował Walt, Księga Dżungli, świetny, nawiązujący do klasyki z poprzednich lat, zawierający niezapomnianą ścieżkę dźwiękową[7]. Roy wykupił też prawa do Kubusia Puchatka[8]. Tak oto w 1968 wytwórnia znów dostała Oscara za krótkimetraż Wietrzny dzień[9]. Rok później także przyznano jej statuetkę za It's tough to be a bird[10]. Unikalny film, edukacyjny. Na następne nagrody w tej kategorii czekamy do dziś.

Podsumujmy: lata 60. zaczęły się świetnie. Dobre pełne metraże, nowe parki rozrywki, znakomita Mary Poppins i... Walt odchodzi. Wytwórnia na następny tak udany okres będzie musiała czekać aż do lat 90. Rozpoczyna się kryzys firmy.

Pstro.

[Semmko]

Pstro.

Powinieneś zobaczyć wersję testową...
Zastosowałem jednocześnie dwie koncepcje: „dla tych, którzy czytają tekst”, stąd wyróżnione daty i zmiana koloru linków, oraz „dla tych, którzy tylko patrzą na tekst z odległości 40 cm”, dlatego pewne słowa są podkreślone, a kolor numerów przypisów jest niebieski.
Niestety, mamy dość ograniczone możliwości formatowania tekstu na forum (co nie znaczy, że żądam zmiany tego stanu). Wprowadzony przeze mnie brąz nie komponuje się idealnie z niebieskawym tłem, ale nie wypada też najgorzej (zwłaszcza kiedy jest „cytowany”, co sam, chyba, przyznasz).

Pstro.

...ale przynajmniej przypisy wyszły bardzo ciekawie.

Pstro.

No dobrze, już dobrze, wiem o tym (zaznaczyłem to zresztą w pierwszym poście). Tak jak ostatnim razem, moja wersja artykułu jupiksa to nawet nie sugestia, a jedynie próba. To, co w niej dobre, należy przejąć, a tego, co w niej złe, unikać. Przynajmniej wiadomo już czego nie robić.
Swoją drogą także mógłbyś spróbować, a nawet zasugerować.

Semmko! Zabierasz mi temat!

Pamiętaj, że robię to tylko dla Twojego dobra...

Kolejna uwaga co do tekstu, tym razem stanowcza. Nie stosuj wyrażeń typu: „i tą jazzującą piosenkę[1]”, „No i ta znana piosenka.[4]”, „Fragment:[2]”, „Piękna piosenka: [3]”, „I jeszcze ta piosenka: [6]” itp. W takich przypadkach powinno być tam hiperłącze, a nie przypis, ale skoro link w tekście ma kierować, z założenia, na Wikipedię, to sformułowań tego typu należy nie stosować.

Jeśli w przypisie występowałoby wiele odnośników, dobrze byłoby wprowadzić wypunktowanie np. tak jak zrobiłem to w temacie Odpowiedzi redakcji KD.

A tak na serio to jak się robi hiperłączę?

Niekiedy podczas wstawiania linków pojawia się pewien problem. Jeżeli adres zawiera polskie znaki diakrytyczne, forum nie utworzy z niego hiperłącza, chyba że się go „przystosuje”. Można albo nauczyć się na pamięć 18 kodów (ale to rozwiązuje problem tylko częściowo), albo wykorzystać jakąś przeglądarkę internetową do tego, by wykonała pracę za nas (o ile jest to zgodne z prawem, np. jeśli jej licencja na to zezwala).

Przykładowo:

Kod: Zaznacz cały

http://www.pewna-domena.pl/na_wskroś_polskie_hiperłącze

Pomiędzy adresem strony głównej, a tym, który zawiera polskie znaki diakrytyczne, należy wstawić zmienną (powiedzmy: a), wpisując: ?a=

Kod: Zaznacz cały

http://www.pewna-domena.pl/?a=http://www.pewna-domena.pl/na_wskroś_polskie_hiperłącze

Efektem powinno być:

Kod: Zaznacz cały

http://www.pewna-domena.pl/?a=http://www.pewna-domena.pl/na_wskro%9C_polskie_hiper%B3%B9cze

[jupix]

Semmko, nie zapisałem starej wersji. HELP!

[Semmko]

Niedobrze. Wszystko wskazuje na to, że będę musiał sobie poszukać nowej pracy. Bo ta u Ciebie powoli staje się zbędna.

Sugerowane poprawki:
• „artsystyczną” - „artystyczną”
• „dalmatńczyków” - „dalmatyńczyków”
• „bardziej kreskowa, wręcz kreskowa” - „bardziej kreskowa, wręcz komiksowa”
• „Cruelli de Mon” - „Cruelli de Mon”
• „pełnymetraż” - „pełny metraż”
• „siędzących” - „siedzących”
• „Zmarł na raka lewego płuca z powodu papierosów.” - „Zmarł na raka lewego płuca w wyniku palenia papierosów przez całe swoje dorosłe życie.”
• „pracował Walt Księga Dżungli” - „pracował Walt - Księga Dżungli”
• „krótkimetraż” - „krótki metraż”
• „póżniej” - „później”
• „Na następne nagrody” - „Na kolejne nagrody”
• „znakomiata” - „znakomita”
• „Wytwórnia na następne taki udany okres będzie musiała czekać do lat 90.” - „Wytwórnia na następny tak udany okres będzie musiała czekać aż do lat 90.”
• Przypisy: pierwszy jest dobry, ale może byłby lepszy, gdyby odnosił do artykułu na temat tych Igrzysk (a nie tylko do ich logo); szósty... wiesz co myślę na jego temat; szóstki i siódemki mogłoby nie być, natomiast tytuły przy których występują, mogłyby kierować do Wikipedii, tak jak w pozostałych przypadkach.


Pierwsza wersja notki:

Spoiler:

Lata 60 rozpoczęły się znów cudownie. Disney pracował nad artsystyczną częścią Igrzysk zimowych w 1960 roku.
Film z 1961 roku 101 dalmatńczyków okazał się dużym sukcesem. Zaprezentowana tam nowa animacja (bardziej kreskowa, komiksowa) została zaakceptowana. Dziś cenimy ten film za postać Cruelli i tą jazzującą piosenkę[1].
Kolejny pełnymetraż z 1963 rokuto Miecz w kamieniu[2] Film nieco w stylu poprzedników ale jednak bez rewelacji. Prawdziwym sukcesem okazała się jednak Mary Poppins. Film dostał 5 Oscarów: dla najlepszej aktorki, za montaż, efekty specjalne, muzykę oraz piosenkę[3] Był to olbrzymi sukces firmy. Także finansowy.
Nic wię dziwnego że powstawały nowe parki rozrywki, większe i mniejsze. Disney stał się jednym z najbogatszych w ogóle ludzi siędzących w kinie.Pasmo tych wszystkich sukcesów przerwała... śmierć Walta w 1966 roku. Zmarł na raka lewego płuca. Od tej pory filmy wytwórni, parki zanotowały drastyczny spadek popularności. Starszy brat Walta-Roy przejął firmę i już na dzień dobry rozpoczął budowę nowego, jeszcze lepszego Disneylandu. Tym razem na Florydzie. W 1967 roku premierę miał ostatni film nad którym pracował Walt Księga Dżungli. Świetny film, nawiązujący do klasyki z poprzednich lat. No i ta znana piosenka.[4] Roy wykupił też prawa do Kubusia Puchatka. I tak w 1968 wytwórnia znów dostała Oscara za krótkimetraż za Wietrzny dzień[5]. Rok póżniej znów statuetka za It's tough to be a bird[6] Bardzo rzadki film, edukacyjny. Na następne nagrody w tej kategorii czekamy do dziś.
Podsumujmy: lata 60 zaczęły się świetnie. Dobre pełne metraże, nowe parki rozrywki, znakomiata Mary Poppins i... Walt odchodzi. Wytwórnia na następne takie udane lata będzie musiała czekać do lat 90. A póki zaczyna się kryzys firmy.